Sharelotte's podcast

Een half jaar geleden werd mij gevraagd of ik alsjeblieft een podcast kon beginnen, maar natuurlijk schatjes! Voor jullie, zeker.

We zijn alweer bij aflevering 16 aangekomen! En sinds kort film ik ook de podcast, nee niet met fancy materiaal, ik ontvang hier namelijk geen geld voor dus dan is investeren in professioneel materiaal wel een dingetje.

Dus hieronder kan je de nieuwste aflevering vinden!

Sharelotte’s podcast - maar dan met beeld ;) - aflevering 16 - Updates over de Accountant.

 
 

Sharelotte in Parijs

Parijs!! De stad van de (zelf)LIEFDE. Al zo lang wilde ik weer eens terug naar deze mooie plek en ergens zat ik onbewust te wachten op een verkering, want naar zo’n stad ga je immers voor de romantiek. Samen met je lover klef doen bij de Eifeltoren, ja toch?

Nee! Schatje toch! Voor romantiek en verwondering is een wederhelft geen vereiste! Zeker niet eentje die dan eigenlijk niet de hele dag wil wandelen, of liever in een museum hangt, of überhaupt een mening en eigen wil heeft en daar dan naar geluisterd moet worden, want wederzijds respect enzo.

Ik ging solo op date naar Parijs en ik kan het je niet hard genoeg aanraden. Uit milieu-, kosten- en gemaksoverwegingen koos ik om met de Flixbus te reizen. Vrijdag om 22:00 in de bus om de volgende ochtend om 5:30 te mogen arriveren in een stad die rustig wakker wordt. Onderweg sprak ik met een bijzonder leuke jonge meid uit Griekenland op weg naar Brussel, die alleen reizen toch wel spannend vond. Uiteraard mocht ze naast me zitten en kwam alles goed.

Eenmaal in Parijs ontmoette ik een heerlijke Oekrainse vrouw, met wie ik samen in de make-up ging in een park om vervolgens samen op jacht te gaan naar een toilet. Rond de Bastille namen we afscheid en zette ik mijn stevige wandeling op mijn prachtige nieuwe laarzen (these boots were NOT made for walking) voort. Naar de Sacre Coeur, een van mijn lievelingsplekken en dan met name de wijk Mont Martre er achter. Genieten door die straatjes!

Met een flitsbezoek langs de Mur de L’amour ofwel de muur van de liefde, gauw naar de Eifeltoren, want ik had om 11:00 een fotoshoot gepland! Gaaf! Onderweg stormde ik per ongeluk langs de Arc de Triomphe, mazzelaar die ik ben.
Aan de waterkant van de Seine hapte ik gauw een volwaardige salade van Wild Moon weg, voor ik de spontane Luana uit Brazilië mocht ontmoeten. Aangezien de andere deelnemers straalden in afwezigheid, had ik het genoegen om alleen met haar op pad te mogen. Zij fotografeerde mij vol positieve aanmoediging rondom de Eifeltoren, het was waanzinnig!

Na een half uur zweten in de volle zon, 30 graden gaat het even Vriendin! Ging ik even afkoelen in het park naast de fontein om vervolgens, nadat ik met moeite mijn schoenen weer aan had, onder de Eifeltoren door te lopen. Het park er omheen is ook echt heerlijk! De lychee bubbelthee die ik op het Japanse food festival had gescoord maakte het helemaal af.

In de wijk ernaast scoorde ik een stokbrood en vond een mini parkje met uitzicht op een mooi gebouw, wat dus het museum van Artillerie bleek. Vanuit daar wandelde ik over de brug met die enorme gouden beelden, langs de Seine tot aan het Louvre.

Inmiddels begon ik wel lichtelijk oververhit te geraken en gunde ik mijzelf een busrit naar Aujourd’hui Demain. Dit is een geweldig restaurant/winkel/conceptstore waar ik graag langer gebleven was. Maar het was tijd om richting Bercy te gaan om de flixbus van 16:00 weer naar huis te nemen. Tijdens de terugreis sprak ik uren lang met een stoere Turkse over daten en persoonlijke ontwikkeling.

Het was een hele speciale dag, vol hoogtepunten in de vorm van bijzondere vrouwen, prachtige plekken en vooral heel veel liefde voor mijzelf.

Ik kijk nu al uit naar mijn volgende city trip, namelijk naar Brussel!

Er was eens een (kaas)meisje.

Er komt vast een memoir, ooit, die begint op die maandagochtend in 1989 met mijn geboorte. Voor nu houden we het even op mijn ondernemende leven. In 2012 startte ik Charly’s All is Fair met de intentie om positieve impact te maken. Een betere wereld begint bij jezelf en hoe mooi als je ondertussen anderen kan inspireren! Charly’s was gericht op mensen kennis laten maken met biologische en plantaardige voeding. Ook vanuit een stuk gastvrijheid, want dat kan je je nu niet meer voorstellen maar toen kon je nergens plantaardige melk in je koffie krijgen, laat staan een vegan gebakje. Dus dan kwam je als vegetariër of veganist op een verjaardagsfeestje en zat je daar met je goede gedrag en schaaltje komkommer. Dat vond ik niet oké. Dus begon ik met taarten, gebak en catering. Altijd biologisch en plantaardig, met de optie voor glutenvrij en suikervrij. Uniek in die tijd!
Ik kreeg geweldige leuke feedback, waaronder regelmatig de opmerking ‘ik zou wel plantaardiger willen eten, maar kaas hè’. Hmmm, dat zette mij aan het denken en heel veel kansloze experimenten verder zag ik het licht en ontwikkelde ik de Charly’s. Vegan kaasjes. Als eerste in Nederland. Ik ben een echte pionier. Nou daar ging ik, mensen kennis laten maken met plantaardige kaas op basis van bio fairtrade cashews. Mensen moesten op z’n zachtst gezegd even wennen, maar de smaak overtuigden elke keer weer. Zo bouwde ik mijn keukentafelinitiatief uit tot een serieus bedrijf, met een productieruimte, een officiële Skal bio certificering, winkelrijpe verpakkingen, en schapruimte bij de Ekoplaza’s, BioPlanet (België) en natuurvoeding winkels.

Gaande weg verplaatste ik mijn productie naar een zakenpartner en werd ik een jaar later enorm belazerd. Dit grapje kostte mij € 10.000,- en al mijn klanten. En als ik heel eerlijk ben, had ik al een ondergevoel, maar ja dan moet je er wel naar luisteren hè. Na drie maanden in zak en as te hebben gezeten en mijn geweldige management assistente te hebben moeten ontslaan (dat deed het meeste pijn, zij is zo waanzinnig als mens en als collega), besloot ik het nog één kans te geven. Weer zocht ik een nieuwe productiepartner en deze keer trof ik eerlijke vriendelijke ondernemers die weldegelijk te vertrouwen waren. Ik kwam terug, met een nieuwe verpakking, langere houdbaarheid, lagere prijs en hogere inhoud per potje. Nu was Charly’s de voordeligste in het bio-schap zonder concessies te doen op kwaliteit en een eerlijke keten.
Helaas, in de anderhalf jaar die ik stil had gestaan waren er velen andere kaasmakers opgestaan, met marketingbudgetten en meer ontwikkelervaring. Anderhalf jaar heb ik de schapruimte bij Ekoplaza weer mogen vullen met mijn mooie producten.
In 2022 heb ik het los gelaten, mijn passie zat er niet meer in. Al mijn doelstellingen, plantaardig voedsel toegankelijker maken, zorgen dat grote supermarkten vegan kaas in hun assortiment hebben, mensen inspireren, ik heb ze allemaal ruimschoots behaald.

Als ik nu terugkijk, dan denk ik met plezier aan al die uren in die ijskoude keuken (zwanger en wel zelfs), blenders die doorbrandden, leveringen die mis gingen, maar vooral:
aan al die blije mensen op beurzen die speciaal mij kwamen,
aan op de cover van VMT magazine staan,
aan spreken op grote events als eerste vegankaasmaker,
aan het winnen van de Organic Food against climate change Challenge,
aan de twee pagina’s in de Marie Claire,
aan het winnen van de Sustainabity Award,
aan het 4 keer bereiken van de Duurzame Jongeren Top100,
aan het vermeld worden in de FoodTop100.

En nog veel meer bijzondere momenten, die ik allemaal zelf waar heb gemaakt. Moet je nagaan, als ik dit allemaal al gedaan heb, wat ga ik nog meer voor waanzinnigs doen! Ik heb er zin in.

Als afsluiter van deze eerste blog op Share.lotte, mijn nieuwe avontuur, wil ik graag even mijn dank uitspreken. Aan Suzanne, topwijf dat je bent, aan Hedy en Marcus, beste partners ooit. Aan al mijn Charly’s Angels die mij hebben geholpen op de beurzen, productie en volledige paniek. Aan al die mensen die Charly’s All is Fair hebben gesteund.

Dankjulliewel! Jullie hebben dit allemaal mede mogelijk gemaakt en dat zal ik nooit vergeten. <3

Liefs Charlotte